این کتاب در هشت فصل از جمله: «مطالعات فرهنگی بدن»، «گفتمانهای بدن در ایران»، «بدن و ارتباطات غیرکلامی»، «پوشاک»، «بدن و سلامت» و «تغییر و اصلاح بدن» نوشته شده است.
در بخشهایی از مقدمه «درآمدی بر تاریخ فرهنگی بدن در ایران» آمده است: «حوزه مطالعات بدن که تاکنون در سلسله مراتب سنتها و شاخههای علوم اجتماعی و بویژه جامعهشناسی کماهمیت، حاشیهیی و تا اندازهای کممنزلت بود، در چند دهه اخیر به حوزهای پویا، پراهمیت و جذاب برای طیف روزافزونی از محققان در سنتهای جامعهشناسی غربی و غیرغربی تبدیل شده است. آنچه جاذبه و اهمیت این توجه را بیشتر برجسته میسازد، فضای بینرشتهیی مطالعات بدن و دستورکارهای متنوع آن است. شاید سنت فرهنگی مطالعات این قلمرو را که در چند دهه اخیر با مطالعات تاریخی نیز پیوند یافته و در قالب سنت مستقل تاریخ فرهنگی بدن، آثار و مطالعات زیادی پدید آورده است، بتوان از جمله پررونقترین رویکردهای مطالعاتی در این حوزه دانست...
مطالعات فرهنگی بدن به شرح، تحلیل و گاه مقایسه کنشهای جسمانی در متن فرهنگی و اجتماعی آن میپردازد و رفتارهای بدنی را علاوه بر وجه زیستی و عینی آن، سازهای زبانی، گفتمانی، تاریخی و البته اجتماعی و فرهنگی میداند. این مطالعات دربرگیرنده طیف وسیعی از موضوعات و مقولات مطالعاتی است که از جمله آنها میتوان به مطالعات ورزشی و بازی و تفریح، سلامت و بهداشت، اصلاح و تغییر بدن، آداب و منشهای رفتاری، پوشش و تزیین بدن، مکان و فضا، ارتباطات غیرکلامی، مد و زیبایی، روابط جنسی، بیماری و مرگ و رابطه میان بدن و نیروهای ماورالطبیعه اشاره کرد...
بررسی آداب و فرهنگ بدن در وهله نخست، امکانی برای مطالعه تغییر اجتماعی است. بدن وجه مهمی از فرهنگ عمومی، ارزشها و شیوه زندگی ساکنان یک سرزمین را آشکار میکند. تجربیات بدنی را نباید صرفا در جوهره فردی آن نگریست. این رفتارها دلالتهای آشکاری برای تنظیم روابط، تعاملات اجتماعی موجود و نشانهها و علائمی از نظم اجتماعی را در خود نهفته دارند.»
«درآمدی بر تاریخ فرهنگی بدن در ایران» با ۴۳۹ صفحه، شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۱۲ هزار تومان از سوی انتشارات تیسا منتشر شده است.