امیر آقایی گفت: اگر فیلمی شرافت دارد و اگر تهیه کننده حتی یک درصد هم امید به فروش فیلم ندارد شما از این گونه فیلمها حمایت کنید.

به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز امیر آقایی به عنوان بازیگر نقش عطا در فیلم «مرگ کسب و کار من است» در نشست رسانه ای که پس از پخش این فیلم در اولین روز بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد با حضور علی اکبر ثقفی تهیه کننده، پژمان بازغی و کامران تفتی از بازیگراین فیلم و مستانه مهاجر تدوینگر این کار برگزار شد ضمن بیان این مطلب خطاب به مطبوعات گفت: مرگ کسب و کار من است فیلم فقیری است و اگر مطبوعات حمایت نکنند زیر دست و پای فیلمهای «برفوش» له می شود.

درخواست من از مطبوعات این است وی در ادامه بیان کرد: زمانی که اول بار فیلمنامه مرگ کسب و کار من است را دیدم اولین چیزی که توجه من را جلب کرد عنوان فیلم بود که از یک متن ادبی گرفته شده است و همه از علاقه وافر من به ادبیات اطلاع دارند. در حین مطالعه فیلمنامه هنوز به صفحه20 فیلمنامه نرسیده بودم که تصمیم خود را برای بازی در این فیلم گرفتم.

آقایی در پاسخ به سوالی مبنی بر سخت بودن این فیلم و آزار دهنده بودنش برای مخاطب گفت: بله قبول دارم زیرا بنیان فیلمنامه بر رنج است، رنج افرادی که غم نان دارند. چگونه می توان در فیلمی که پایه و اساسش بر رنج آدمی است این رنج و تلخی را تجربه نکرد. همانگونه که در فیلم می بینید این دور تکرار می شود و افرادی که در ابتدای فیلم به سراغ دزدی از دکل برق می روند در انتهای فیلم افرادی از همان دست این کار را تکرار می کنند.

کامران تفتی که نقش سرباز نگهبان عطا را در طول فیلم بازی می کرد گفت: مثال من در این فیلم برای شکری مثال دختر عطا راحله برای عطا بود. بنابراین باید تعادلی مبنی بر مظلومیت و وظیفه شناسی سرباز رعایت می شد.

تفتی گفت: اول بار که امیر ثقفی را دیدم متوجه شدم که به واقع سواد سینما را دارد . من با عشق و افتخار این فیلم را کار کردم. سینمای ما نیازمند اندیشه افرادی چون امیر ثقفی است زیرا اینگونه اندیشه ها آن چیزی را که همه می بینند به گونه ای متفاوت به تصویر می کشد.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر میزان بداهه پردازی و بازی طبق فیلمنامه توسط او در فیلم گفت: کل فیلم عین به عین همان چیزی است که امیر ثقفی خواسته است حتی گاه ما صحنه های عجیب و غریب هم داشتیم اما باید همان پلانی که کارگردان می خواست در نهایت انتخاب می شد.

تفتی گفت: از پژمان بازغی به عنوان کسی که بیشترین صحنه های این فیلم را با من بود تشکر می کنم زیرا اگر او نبود در آن شرایط و فضای سخت کاری من نمی توانستم این نقش را آن چنان که باید بازی کنم.

مستانه مهاجر تدوینگر این فیلم در توضیحاتی پیرامون کار با امیر ثقفی گفت: از دید من او انسان فوق العاده ای است نه بخاطر همکاری که با یکدیگر داشتیم بلکه بخاطر جهان بینی و درکی که او از دنیا دارد. از دید من اعتماد به نفس امیر ثقفی در ساخت این فیلم از تفکر درستش ریشه می گرفت. کارگردان و تدوینگر بیشترین گفتگو را در حین مونتاژ با یکدیگر دارند و من در همین گفتگوها بود که به تفکر بلند او پی بردم.

وی گفت: از15 سال تجربه تدوینگری خود 7 سال را در کار تدوین فیلمهایی مثل «مرگ کسب و کار من است» گذراندم، البته تیپ های متفاوتی را تاکنون تدوینگری کردم اما نوع کاری که به آن اعتقاد و علاقه دارم همین نوع است.

مهاجر گفت: این خواست امیر ثقفی بود که آنچه که در این فیلم نمایش داده می شود خود زندگی باشد. مفهومی که در این فیلم نمایش داده شد درد مشترک همه جهان است که تنها شکل های آن متفاوت است.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر پرداختن به صحنه های فرار در این فیلم به صورت افراطی گفت: من فکر نمی کنم پرداختن به صحنه های فرار در این فیلم زیاد باشد بلکه دوست داشتم دقایقی بیشتر به این فیلم اختصاص داده می شد تا آنچه را که در ذهن داشتم کاملا نمایش دهم زیرا اساس فیلم بر مفهوم ناگزیر بودن انسانها به فرار است. برخی مواقع ما انسانها ناگزیر و مجبور به فرار هستیم.

مهاجر در ارتباط با بهم ریختن راکوردهای نوری در صحنه های آغازین فیلم گفت: شروع فیلم با گرگ و میش هواست و همانطور که مشاهده می کنید از آغاز فیلم تا آنجا که دعوای سارقان دکل برق با اهالی روستا شروع می شود هوا کم کم روشن می شود. در واقع ایرادی در تصویر و نور وجود نداشته است بلکه گذر زمان و دقایق آغازین روز نمایش داده می شود.