جلیل رسولی هنرمند خوشنویس درباره برپایی نمایشگاه آثار تازه‌اش توضیح داد: آثاری که آماده نمایش کرده‌ام مناسب ارائه در سه نمایشگاه جدا از هم است.
او با بیان این که برای هر یک از این نمایشگاه‌ها حدود ۲۵ تا ۳۰ تابلو را آماده کرده است گفت: هنوز برای نمایش این تعداد تابلو در قالب یک نمایشگاه بزرگ و یا ارائه آن‌ها در سه نمایشگاه جدا از هم تصمیم نگرفته‌ام.
رسولی درباره انتخاب گالری و زمان برپایی نمایشگاه‌های آثارش توضیح داد: این نمایشگاه‌ها برای من بسیار مهم است و زمان و مکان ارائه آن‌ها نیز از اهمیت بسیاری برای من برخوردار است به همین دلیل منتظر شرایط بهتری برای ارائه این آثار هستم و هنوز در این زمینه با هیچ گالری خاصی صحبت نکرده‌ام.
رسولی درباره شیوه و سبک آثارش در این سه مجموعه گفت: آثار این سه نمایشگاه از نظر شیوه اجرا و محتوا کاملاً‌ با هم متفاوت هستند و شامل آثار کلاسیک و خط نقاشی‌های مدرن می‌شوند که به شیوه کاملاً‌ جدید و تازه ارائه کرده‌ام.
این هنرمند خوشنویس از توضیح بیشتر درباره ویژگی‌های آثارش خودداری کرد و آن را موکول به زمان نزدیک به برپایی نمایشگاه آثارش کرد.
جلیل رسولی متولد سال ۱۳۲۶ در همدان است و خوشنویسی را در فاصله سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ نزد مرحوم استاد حسن میرخانی فرا گرفت و نخستین نمایشگاه آثارش را سال ۵۲ در گالری سیحون برپا کرد.
او پا را از محدوده خوشنویسی سنتی ایران فراتر نهاد و با ورود به حوزه نقاشی‌خط توانست آثاری تازه و بدیع بر پایه خوشنویسی سنتی ایران پدید آورد،‌ آثاری که نه تنها در ایران بلکه در دیگر کشورهای جهان نیز مخاطبان بسیاری را مجذوب خود کرده است به طوری که مجله معتبری در مصر شماره ویژه خود را به معرفی این هنرمند ایرانی اختصاص داده و یکی از معتبرترین مسابقات خوشنویسی در کشور ترکیه او را به داوری آثارش دعوت کرده است.
این هنرمند پرکار نقاشی خط ایران، نمایشگاه‌های بسیاری را در سراسر جهان برپا کرده است و بارها آثارش در موزه هنرهای معاصر تهران به نمایش درآمد.
کتابت ترجمه فارسی نهج البلاغه و دیوان حضرت امام (ره) از جمله آثار اوست که بارها تجدید چاپ شده است. همچنین او افتخار داشته است که خوشنویسی گنبد بیرونی حرم حضرت معصومه (س) را انجام دهد.
رسولی اکنون ۶۶ ساله است و هنوز هم سوژه‌های تازه برای نمایشگاه‌های جدیدش در سر می‌پروراند. به گفته خودش این تکنیک‌ها و سوژه‌های جدید آن قدر متنوع و زیاد هستند که آرزو می‌کند ای کاش فرصت زندگی کافی برای خلق و نمایش همه آن‌ها را داشته باشد.