هادی نديمی استاد دانشگاه تهران گفت :خانه‌ها ی قدیمی را خراب كردند و به جای آنها، خانه‌های مدرن و بی‌هويت ساختند، در حالی كه متوجه نشديم چرا بايد چنين باشد.
به گزارش هنرنیوز،عصر روز گذشته (يكشنبه، 15 اسفند‌ماه) مراسم رونمايی از سه اثر علمی ـ فرهنگی (خانه موسوی، خانه محتشم‌طلب و خانه امينی) در فرهنگستان هنر برگزار شد .
در بخشی از این مراسم پس از پايان بخش نخست مراسم رونمايی از سه كتاب (خانه موسوی، خانه محتشم‌طلب و خانه امينی) با موضوع موزه ميراث روستايی گيلان ، در بخش دوم نشست نقد اين كتاب‌ها برگزار شد.
در ابتدای نشست دوم هادی نديمی استاد دانشگاه تهران گفت: در سی چهل سالی كه بر ما گذشته است، همواره به این اندیشیده‌ام كه ما چيز‌هايی را تخريب كرده‌ايم كه همتا ندارند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: ما به‌راحتی تخريب می‌كنيم، بدون اين‌كه به تخريب نياز داشته باشيم، يعنی فكر نمی‌كنيم كه چرا تخريب مي‌كنيم، ابتدا آن را انجام مي‌دهيم، سپس فكر مي‌كنيم كه دلايل آن را پيدا كنيم.
وی افزود: اين، سيری است كه به‌طور مستمر ادامه دارد، ولی آيا با اين راهی كه مي‌رويم، به ساختن يك جامعه آرمانی مي‌رسيم؟
نديمی بیان کرد: نمی‌خواهم بگويم تخريب‌های پس از انقلاب نسبت به دوران پيش از انقلاب بيشتر است، ولی كمتر هم نيست. خانه‌ها را خراب كردند و به جای آنها، خانه‌های مدرن و بی‌هويت ساختند، در حالی كه متوجه نشديم كه چرا بايد چنين باشد.
وی تشریح کرد: ، اين‌كه كجا مي‌رويم؟ چرا مي‌رويم؟ چه كسي در اين راستا مسؤوليت دارد؟ و چه كسي مسؤوليت ندارد؟ دغدغه و مسأله اصلی كسانی است كه در حوزه انديشه فعاليت می‌كنند.
ندیمی گفت :وقتی يك مسؤول می‌گويد شهرهای قديمی دست‌وپاگير هستند، متوجه مي‌شويم كاری كه طالقانی انجام داده است، ارزش درخشانی دارد.
وی در ادامه اذعان کرد :اگر در بخش محتوايی كتاب توجه بيشتری به عمق مطالب می‌شد و توجه خواننده به عمق آنها جلب می‌شد، بهتر بود.
همچنین سيدمحمد بهشتی در ادامه این مراسم گفت: طالقانی در اين سال‌ها فراز و نشيب‌های زيادی را طي كرده و در تمام مدت، مشغول انجام كار خود بوده است.
وی افزود: موزه در دوران مدرن به جسد موضوعات مربوط می شود و كارش موميايی كردن جسد مظاهر فرهنگی است، اما در حقيقت، كار موزه يادآوری بوده است.
بهشتي با بيان اين‌كه موزه مانند يك داروی تلخ است، اظهار كرد: تمام داروهای داروخانه برای انسان سالم مضرند، اما برای انسان بيمار بسيار خوبند و این مصداق كار موزه‌ها است.
مدير دانشنامه تاريخ، معماری و شهرسازی ايران‌زمين تاکید کرد: اگر ما سرزمين خود را نشناسيم، به جايی می‌رسيم كه آن را تخريب می‌كنيم.درست همان‌طور كه چيز‌هايی را در طول سال‌های گذشته مانند كشاورزی، جاده و ... تخريب كرده‌ايم.
وی گفت : در واقع دچار نسيان شده‌ايم و اين بيماری خطرناكی است كه داروی بسيار تلخ، ولی مؤثری دارد.
بهشتی اذعان كرد: از وقتی موزه روستايی گيلان ايجاد شده، مردم گيلان فهميده‌اند كه گيلانی بودن يك ارزش است و به نوعی فيل‌شان به ياد هندوستان حقيقی می‌افتد و ای كاش همه سرزمين ما فيلش به ياد هندوستان حقيقی بيفتد.
وی ابراز امیدواری کرد: قدمی كه طالقانی برداشته بتواند ما را متوجه كند كه چقدر تخريب كرده‌ايم. كاری كه او انجام داده، برای چنين سرزمينی بسيار باارزش است.
