مدیر خانه عکاسان ایران گفت: اگر سازمان میراث فرهنگی ما را در این زمینه حمایت مالی کند با توجه به ارتباط ما با عکاسان مختلف می‌توانیم از هر شهری یک کتاب زیبا، جامع و ماندگاری در حوزه آثار تاریخی – طبیعی تهیه و در دسترس علاقه‌مندان قرار دهیم .



رسول اولیاء زاده – مدیر خانه عکاسان ایران- در گفت و گو با هنرنیوز و در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه برگزاری نمایشگاه های عكس با موضوع های میراث فرهنگی ، جاذبه های گردشگری ایران در كشورهای مختلف چه زمانی برگزار خواهد شد ؟ گفت : ما آثار را انتخاب کرده‌ایم و برحسب پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در کشور‌های مختلف نمایشگاه هایی برگزار می‌شود.



وی با بیان این مطلب که خانه عکاسان هرگز در این حوزه به تنهایی در کشوری نمایشگاه برگزار نکرده است، ادامه داد: این کار در تخصص سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است نه خانه عکاسان به عنوان مثال در شهریور ماه 40 عكس رنگی و سیاه و سفید از جاذبه‌های طبیعی، تاریخی، اجتماعی، فرهنگی، گردشگری، معماری و مردم شناسی كشور ایران در نمایشگاه‌ شانگهای چین نمایش داده شد.



به گفته اولیازاده بهترین کاری که در حوزه میراث فرهنگی توسط خانه عکاسان انجام شده است، نمایشگاه «شهرزیبای من» بوده که اکثرشرکت کنندگان از آثار باستانی و جاذبه‌های گردشگری شهرشان به این نمایشگاه عکس ارسال کرده بودند.



وی اضافه کرد: برگزاری این نمایشگاه در نوع خود بی نظیر بود چرا که با چاپ کتاب این نمایشگاه، 50 سال بعد به عنوان مثال می‌توان فهمید میدان فردوسی چه شکلی بوده است.



مدیر خانه عکاسان ایران با ابراز تأسف از عدم استمرار نمایشگاه‌هایی شبیه «شهر زیبای من» با موضوعات میراث فرهنگی دلیل این امر را نداشتن اسپانسر عنوان کرد و گفت: اگر سازمان میراث فرهنگی ما را در این زمینه حمایت مالی کند با توجه به لینک‌هایی که با عکاسان داریم ،می‌توانیم ازهر شهری یک کتاب زیبا، جامع و ماندگار از آثار تاریخی – طبیعی تهیه و در دسترس علاقه‌مندان قرار دهیم .



وی در پاسخ به اینکه آیا خانه عکاسان تصمیمی مبنی برعکاسی از خانه‌های تاریخی تهران که برخی در شرف تخریبند، ندارد؟ اظهار کرد: ما در ذهنمان فکرهای خوبی داریم اما عملی کردن آنها نیازمند اسپانسر است . عکاسی هزینه براست. زمانی می‌توان عکاسی از خانه های تاریخی را عملی کرد که شهرداری و سازمان میراث فرهنگی از ما حمایت مالی کنند.



اولیاء زاده در بخش دیگری از سخنانش ضرورت شناسایی و انعکاس استعداد ها و قابلیت های پنهان فرهنگ و تمدن ایرانی را یادآور شد و افزود: به نظر من پرداختن به موضوعات میراث فرهنگی و گردشگری فرصتی است برای شناساندن ایران و ایرانیان به جهان و جذب گردشگران بیشتر. ثبت تصاویری از فرهنگ و تمدن ایرانی در حوزه‌های مختلف فرهنگی مانند بناهای تاریخی، مردم‌شناسی و آداب و رسوم ثبت هویت ایران است.



وی در پاسخ به این پرسش که چرا عکاسان علاقه‌ای به معرفی گسترده جاذبه‌های تاریخی- طبیعی به مردم ایران و جهان ندارند؟ تشریح کرد: عکاسان از جمله عکاس های حوزه میراث فرهنگی اغلب به طور شخصی کار می کنند. و سوی ارگان‌ها و سازمان‌های مربوطه ( دراین مورد خاص میراث فرهنگی) حمایت نمی‌شوند. در واقع ما عکاسان حرفه ای بسیاری داریم که به دلایل مختلف حمایت نمی‌شوند. از سوی دیگر برگزاری نمایشگاه و انتشار کتاب برای عکاسان بسیار هزینه بر است.



اولیازاده با بیان این که نمایشگاه‌های هنری مخاطبان خاص خود را دارد، تشریح کرد: میراث فرهنگی اگرچه حوزه ای تخصصی است اما مخاطبان آن همه قشرهای جامعه هستند و بهترین مکان برای نمایش این آثار مکان‌های عمومی است. این امر نیازمند همکاری ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف است.



مدیر خانه عکاسان ایران به مشکلات این گونه عکاسی با موضوعات ایرانشناسی، مردم‌شناسی و اقوام و فرهنگ‌ها اشاره کرد و گفت:این‌گونه از عکاسی که به ثبت هویت ملی و فرهنگی کشورمی‌پردازد‌، آثاری را به تصویر می‌کشد که خواسته و ناخواسته توسط ما یا عوامل طبیعی دستخوش تغییر بوده و شاید در آینده تنها اثر باقیمانده از آنها همین عکس‌ها باشند.



وی با بیان این که عکاسی میراث فرهنگی ذاتاً ثبت هویت ملی را به عنوان یک هدف به دنبال دارد، اضافه کرد: اما اینکه این اتفاق به چه شکلی رخ داده و الان در کجا قرارداریم بحث دیگری است. عکاسی ایرانشناسی مهمترین شاخه عکاسی از زمان ورود دوربین به ایران بوده و توسط عکاسان خارجی و داخلی همواره دنبال شده است.



اولیا زاده به عکس‌های دوره ناصرالدین شاه به عنوان مصداقی از عکس‌های ایرانی اشاره کرد و گفت : زمانی که در کاخ گلستان نمایشگاه‌هایی از عکس‌های این دوران یا تهران قدیم به نمایش گذاشته می‌شود، مردم با علاقه خاصی این عکس‌ها را دنبال می‌کنند چرا که همیشه برای مردم جالب است بدانند دردوران گذشته مردم به چه شیوه‌ای زندگی می کردند یا محل زندگی‌یشان در سده‌های گذشته چه شکل و فرمی داشته است .

مریم اطیابی