چیستا یثربی کارگردان و نویسنده تئاتر و سینما؛
کردستان خطه رنگ و نور و زنان
تاريخ : سه شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۰ ساعت ۰۹:۱۰
چیستا یثربی گفت :اگر با هواپیما از روی آسمان کردستان بگذرید، احساس میکنید آنقدر شهر برق میزند که گویی روی آن طلا پاشیده اند.
به گزارش هنرنیوز ؛چیستا یثربی خاطرات شیرینی از کردستان دارد .
او می گوید : یکبار با تور در 18 سالگی به همراه خواهرم برای خرید دف و دهل و دو سه بار دیگر برای داوری ، اجرا ،تدریس به سنندج سفر کردهام . آخرین بار با دخترم سفری به آنجا داشتیم .در« آبیدر»اتفاق بدی افتاد.سگهای وحشی به ما حمله کردند و کیف دخترم را از ترس جا گذاشتیم .4 دوربین داخلش بود. اما شاید بهترین خاطرهای که باید حتما از آن یاد کنم،اجرای نمایشنامه دو زبانه کردی – فارسی به نام « آیا تو تا به حال عاشق بودهای روژانو» است.این نمایشنامه در سنندج با استقبال خیلی بالایی روبرو شد و حتی فرمانده نیروی انتظامی هم از آن دیدن کرد.نکته جالب اینکه در باره این نمایشنامه این است که من نه کردم، نه فامیل کرد دارم یعنی اگر یکی مثل آقای قطبالدین صادقی این نمایشنامه را اجرا میکرد، خیلی جای تعجب نبود . ما اینقدر خوب اجرا کردیم که هرچه من به تماشاچیان میگفتم «رحیم نوروزی» گیلانی است نه کرد، آنها باور نمی کردند.روژانو به معنی روز نو است و من واقعا این اسم را دوست دارم .
درباره کردها همین بس که آنها بسیار خونگرم ، ساده و صادقند.اگر در بازار قدم بزنید، اولین نکتهای که توجهتان را جلب می کند، زنانند با لباسهای رنگین و شاد. آنها پا به پای مردان مشغول داد و ستد هستند بدون اینکه کسی به آنها نگاه چپ بیندازد.من عاشق لباسهای کردیام ،شادی و سرخوشی در آنها موج میزند. هر چند خیاطی بلد نیستم اما از دیدن پارچههای کردستان واقعا لذت بردم .یک لباس کردی هم برای دخترم خریدم .شاید من در کوچه پس کوچههای سنندج سازندگان ساز را دیده ام. آنها برای ساخت ساز با چوب حرف میزنند و از آن اجازه میگیرند.این نشان از فرهنگ والای مردمان این منطقه دارد.خطه ای که منبع بکر آداب و رسوم و سنت هاست. کردها موسیقی بینظیری دارند.غم و شادی باهم در این آهنگ ها نهفته است زیرا آنها به خوبی ارزشهای زندگی را میدانند.اگر با هواپیما از روی آسمان این دیار بگذرید، احساس میکنید آنقدر شهر برق میزند که گویی روی آن طلا پاشیده اند. خودشان میگویند به خاطر هوای پاکشان است اما من میگویم به خاطر دل پاکشان است.