تصحیح نیرو از «پنج گنج» نظامی که سال‌ها طول کشیده، به پایان رسیده است.
غلامحسین سالمی که پی‌گیری انتشار این کتاب‌ها به عهده‌ی او گذاشته شده است، به ایسنا می‌گوید: تصیح سیروس نیرو از نظامی محشر است که برای آن زحمت بسیاری کشیده شده است و من افتخار می‌کنم که آقای نیرو این‌قدر با فکر و شعور این اثر و همچنین کتاب حافظ را پژوهیده است.
او با بیان این‌که همکاری‌اش با سیروس نیرو به خاطر «و امرهم شورا بینهم» است، درباره‌ی انتشار این آثار ادامه می‌دهد: برای انتشار این کتاب‌ها هنوز ناشر مناسب پیدا نکرده‌ایم، چون الآن همه ناشران منتظرند ببینند تغییرات ارشاد چگونه رقم می‌خورد. آن‌ها منتظرند وضعیت ارشاد تکانی بخورد و بعد اقدام به انتشار کتاب کنند.
سیروس نیرو پیش‌تر درباره‌ی تصحیح آثار نظامی گفته بود: شعرهای نظامی همیشه در وضعیت دشواری بوده، چون تا همین اواخر جریان‌هایی در ادبیات ایران پیدا شده بود که بیش‌تر بر روی شعرهایی که شکل محاوره داشت، تمرکز می‌کرد که در رأس این افراد، ملک‌الشعرای بهار قرار داشت. این گروه بیش‌تر شعرهای شاعرانی چون شهریار و دیگر شاعرانی را که آسان و ساده شعر می‌گفتند،‌ تبلیغ و ترویج می‌کردند و با شاعران نوپرداز سروکاری نداشتند، به همین خاطر هیچ‌وقت به شعرهای شاعرانی چون نظامی، امیرخسرو دهلوی و دیگر شاعران نوپرداز توجه نمی‌شد و به همین دلیل تصحیح‌های خوبی بر روی آثار نظامی صورت نگرفته است.
او داشتن تصاویر سخت و مفاهیم پیچیده در آثار شاعرانی چون صائب تبریزی و نظامی را از دیگر دلایلی عنوان کرده که باعث شده کسی به سراغ آثار این شاعران نرود و سپس درباره‌ی‌ تصحیح خود از «پنج گنج» نظامی، اضافه کرده بود: در این تصحیح کاری کرده‌ام که تا به حال کسی انجام نداده است. بیت بیت شعرهای «پنج گنج» را معنی و تفسیر کرده‌ام و نوآوری‌های نظامی را در آن‌ها نشان داده‌ام. برای این‌که کار نو باشد، برای هرکدام از جلدهای کتاب نام‌های دیگری به جز نام اصلی آن گذاشته‌ام. برای «مخزن الاسرار» عنوان «سیاه‌مشق» را انتخاب کرده‌ام و دلیل این نام‌گذاری هم این است که نظامی شعرهای این کتاب را در اوایل جوانی سروده است. «خسرو و شیرین» را به خاطر این‌که یک شاهکار در ادبیات فارسی است، «در یتیم» نام نهاده‌ام. «لیلی و مجنون»، «گوهرفروشان مهتاب» شده و برای «هفت پیکر» به خاطر این‌که یک ایتالیایی مطالب زیادی درباره‌ی نظامی و شعرهایش نوشته، «دُن ژوان» را انتخاب کرده‌ام. همچنین به خاطر این موضوع که نظامی در «اقبال‌نامه و شرفنامه» از اسکندر بسیار سخن گفته و از خوبی‌های او تعریف شده، نام این جلد از کتاب را «پیامبر نامرسل» گذاشته‌ام.