امیدوارم فیلم «33 روز» بتواند گوشه ای از مظلومیت مردم لبنان را که سالهاست با آن درگیرند نشان دهد.

به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز؛ در نشست نقد و بررسی فیلم «33 روز» که با حضور جمال شورجه کارگردان، پیر داغر بازیگر ،حسین ایوبی تدوینگر، علی دادرس نویسنده، امیرضا معتمدی جلوه های بصری و محمود گبرلو مجری و کارشناس برگزار شد عوامل فیلم به بررسی نکات و زوایای این فیلم پرداختند.

در ابتدای این نسشت جمال شورجه درباره چگونگی نگارش فیلمنامه گفت: بخش عمده فیلمنامه توسط شهاب ملت خواه و جواد شمقدری به حقیر سفارش داده شد واین عزیزان پیشنهاد کردند که مطالعه داشته باشم و نظراتی را که توسط بخش فرهنگی، خودم و همچنین در لبنان و نظرات مردم را تجمیع کردیم و توسط علی دادرس بازنویسی شد و در چند مرحله کار را نوشتیم و سرانجام فیلمنامه توسط علی دادرس تهیه شد و فیلمنامه را با فرهنگ لبنان و توسط نویسنده ای لبنانی رتوش کردیم تا کار به مرحله ساخت رسید.

در ادامه حسن ایوبی به نحوه آشنایی خود با جمال شورجه پرداخت وگفت : آشنایی ما به 15 سال قبل بر می‌گردد و از همان سالها در ساخت فیلم نفوذی با ایشان صحبت داشتیم و در نهایت در فیلم «33روز» با هم همکاری را آغاز کردیم.

سپس امیرضا معتمدی درباره جلوه های بصری فیلم گفت:حدود 300 نما جلوه بصری در این فیلم داشتیم که جمعا 17 دقیقه به طول انجامید وعلاقه مندم ایراداتی را اگر دیدین به من انتقال بدهید .

در ادامه پیر داغر بازیگر این فیلم درباره بازی خود گفت: فکر می کنم توانسته ام شخصیت خوبی را در این فیلم بسازم از آقای جمال شورجه تشکر می کنم که مرا باور داشته اند و جمال شورجه انسان بسیار خوبی هستند از نظر شخصی برایم سخت بود به زبان عبری که زبان من نبود بازی کنم و زبان مساله ای بود که من را از شخصیت اصلی دور می کرد.

در ادامه جمال شورجه در باره اهداف ساخت این فیلم گفت: این فیلم با هدف جهان عرب ساخته شده و باید به زبان انگلیسی هم آماده باشد و برای نمایش در کشور های اروپا یی هم برنامه هایی داریم.

وی ادامه داد: ما برای جشنواره خیلی زمان نداشتیم و کپی آن دیروز آماده شد و به این جهت زیرنویس فارسی برای آن ساختیم که به جشنواره برسد و برای نمایش داخلی حتما آنرا دوبله و هم اینکه صدای فیلم را دالبی خواهیم کرد.

سپس جمال شورجه در رابطه با ارتباطات میان بازیگران هم گفت: در خصوص مباحث شرعی خیلی سعی کردیم که حداقل ها را رعایت کنیم با توجه به اینکه بازیگران که نوعا مسیحی هم بودند خیلی مقید به این مسائل نبودند و در برخی موارد به آن ها تاکید می کردیم که حداقل تماس ها را داشته باشند.

سپس جمال شورجه در رابطه با مشکلات فیلم جنگی هم گفت: باتوجه به اینکه در جنوب لبنان جنگی تمام عیار در وقوع بود و اسرائیل بیشتر مناطق شیعی نشین را هدف قرار می داد ما می بایست مکان فیلمبرداری را طوری انتخاب می کردیم که امن باشد. در این بین ما یک مجری و طراح لبنانی هم داشتیم که با افراد نیروهای مقاومت حزب اله در ارتباط بود و امکانات خوبی را برای ما فراهم می کرد. از ارتش لبنان هم تشکر می کنم که کمک فراوانی در این مورد به ما داشتند البته نکته جالبی هم در این میان بود که ما به مردم عادی هم در رابطه با مواد منفجره صحبت می کردیم اطلاع بسیار خوبی از این موضوع داشتند به طوری که فهمیدیم در فرهنگ آنها آتش بازی رواج فراوانی دارد.

در حین فیلمبرداری ما مشکلات خاص خودمان را نیز داشتیم مثلا هواپیماهای اسرائیلی منطقه فیلمبرداری ما را رصد می‌کردند و مشکل دیگری هم که داشتیم حساسیتی خاص بود که مردم لبنان بر روی اسرائیل داشتند و حتی در حین فیلمبرداری از ما می خواستند پرچم های اسرائیل را پایین بیاوریم.

وی در ادامه افزود: این فیلمنامه ادای دینی بود که سی و سه روز مقاومت را نشان می داد و تمام اقوام و ادیان مختلف در این مقاومت حضور داشتند و حزب الله می خواست در این جنگ نشان بدهد که می تواند به خواستهایش برسد.

در ادامه علی دادرس در مورد ارتباطات شرعی که در فیلمنامه بود هم گفت در این فیلمنامه مسائل شرعی با فرهنگ و موازین ما تطبیق داده شده بود و آقای شورجه بسیاری از صحنه ها را تعدیل کردند و نکته دیگر تغییراتی بود که به نظر من بدیهی بود و ما می خواستیم آنها را از کاغذ به تصویر تبدیل کنیم.

مثلا در صحنه اول فیلم ما به لحاظ مشکلاتی که داشتیم می خواستیم این صحنه را با هلیکوپتر بگیریم که بخاطر مشکلاتی که در تولید در منطقه وجود داشت فیلمنامه تغییر کرد و به طور کلی برخی از تغییرات بخاطر شرایط منطقه بود نه بخاطر فیلمنامه.

در ادامه پیر داغر بازیگر نیز گفت چیزی که برای من مشکل بود تطبیق زبان بود که من برایم سخت بود با زبان عبری کار کنم. در ضمن خود کاراکتر نیز موضوع روشنی بود وآقای شورجه از من می خواستند که از کاراکتر چه انتظاری دارند و بعد نوبت من می شد که آن را به بهترین شکل بازی کنم. این دفعه سومی است که به ایران می آیم. مردم ایران مردمی بسیار بزرگ هستند و من آنها را بسیار دوست دارم.

در ادامه امین زندگانی نیز که در جمع حضور داشت خطاب به عوامل فیلم گفت اولا به آقای شورجه در رابطه با ساخت این فیلم تبریک می گویم. این فیلم نشانگر ارتباط خوب بازیگران و کارگردان را نشان داد و آنقدر پاک و ناب بود که آدم نمی توانست به چیز دیگری فکر کند و امیدوارم مشکلی را که در سینمای ایران بابت ارتباط بین بازیگران وجود دارد حل شود تا آنها بتوانند ارتباط خوبی را داشته باشند. من در فیلم مدار صفر درجه با پیر داغر هم بازی بودم و می دانم بازی ایشان چگونه است و امیدوارم بازیگران ایرانی بتوانند عرصه بین الملل را کشف کنند.

پس از آن حسن ایوبی در رابطه با ویژگی های صحنه های فیلم هم گفت: تمام تلاش مااین بود که ویژگی های خاصی را در زمان تدوین اعمال کنیم. با توجه به اینکه این فیلم تمام یک روستا را درگیر کرده بود ما سعی مان ترسیم یک فضایی بود که از کلیت برداشت می کردیم و آرام آرام سعی داشتیم به بستر خصوصی افراد وارد شویم تا بتوانیم روایت ملودرام را در بستر جنگی تعریف کنیم و همچنین بتوانیم صحنه های عاطفی را با جنگ مخلوط کنیم و این لازمه فیلم بود و در جلوه های بصری هم ما کمترین احساس را داشتیم و شما تفاوتی را در این بین حس نمی کنید.

پس از صحبت های ایوبی جمال شورجه از کسانی که در این فیلم او را یاری کرده بودند تشکر کرد مخصوصا از آقای ابراهیم که در طول فیلم دچار سانحه شدند و برای ایشان آرزوی سلامتی می کنم.

وی در رابطه با سکانس هایی که در فیلم اتفاق افتاده بود گفت: اشکالی که در این فیلم به من تاکید می‌کردند هماهنگ راه رفتن ارتش اسرائیل در کنار تانکها بود و این مسئله به فکر اسرائیلی ها برمی‌گردد چون آنها فکر می‌کردند دراین روستا کسی نیست پس راحت سعی داشتند از این روستا بگذرند و به این فکر نمی کردند که درگیری در آنجا روی دهد. آنها فکر می‌کردند مشغول مبارزه با اشباح هستند و جنگ با نیروهای مقاومت را به جنگ با اشباح تشبیه می کردند. بسیاری از صحنه هایی را که در این فیلم دیدیم از یک مستند که از تلویزیون اسرائیل پخش شده بود برداشت شده بود که ما آنها را در این فیلم اعمال کردیم.

وی در ادامه افزود کل داستان در سه روز اتفاق می افتد و قصه ما جنبه دراماتیک خاصی داشت. در این فیلم ما از آقای تورج منصوری هم استفاده کردیم. ایشان تجربه خوبی در نورپردازی داشتند که ما از آن استفاده خوبی داشتیم البته امکانات خوبی را که در لبنان بود را هم نباید فراموش کنیم. ما در امکانات در ایران دچار فقر شدید هستیم و امیدوارم در شورای سینما بتوانیم این گونه امکانات را فراهم کنیم. در رابطه با داستان فیلم هم سعی شد جنبه های مثبت مقاومت حفظ شود و اشارات تلفنی حاج آقا و سید منظور، عماد مغنیه و شیخ حسن نصرالله بود.

در ادامه علی دادرس هم افزود: شخصیت های واقعی به مفهوم مستند نیست ولی آنها گوشه هایی از کارهای مستندی را که دیدیم دارند که درباره آنها تحقیق شده و بیشترین چیزی که ما را اذیت می کرد شناخت از آن طرف جنگ بود که ما برای پیدا کردن شخصیت ها مثلا «ام عباس» گوشه ای از فیلم خدیجه را که در روستا مانده بود برداشت کردیم که این مستند هم ساخته شده و محمد نیز شخصیتی بود که واقعا فرماندهی منطقه را داشت و جا دارد.

جمال شورجه نیز در انتهای نشست گفت: از تمام اهالی روستای انصاریه که با ما همکاری خوبی داشتند تشکر کنم و همچنین از کارمن لوبوس، پیر داغر، یوسف الخال و همچنین خانم دارین حمزه که بازی درخشانی در این فیلم داشتند کمال تشکر را دارم و امیدوارم این فیلم بتواند گوشه ای از مظلومیت مردم لبنان را که سالهاست درگیر این معضل بزرگ هستند نشان دهم .