فریبا دلیری کارگردان نمایش «جادوگر کوچولو» در گفتگو با خبرنگار تئا‌تر هنرنیوز درباره این نمایش گفت: فکر می‌کنم که قبل از هرچیزی باید در مورد متن حرف بزنم. موضوع نمایش مربوط به فردی است که پدر قصه نویسی کودک و نوجوان در آلمان است تروسلر تا کنون جوایز زیادی را در ارتباط با فعالیت‌هایش دریافت کرده است. زمانی که ما این متن را انتخاب کردیم دراماتوژی آن را هادی حسنعلی بر عهده گرفت. زمانی که به قصه توجه می‌کنید متوجه می‌شوید که تمام آن تصویر است و این تصاویر می‌تواند برای کودک و نوجوان جذاب باشد.

وی همچنین در ارتباط با شخصیت «رمپولی» در این نمایش و ویژگی‌های خاصی که به لحاظ طراحی لباس در آن وجود داشت گفت: دائماً با هم در حال صحبت بودیم تا بتوانیم به نتیجه مثبتی در پرداخت شخصیت‌ها برسیم. که در ‌‌نهایت متن آن چیزی شد که امروز بر روی صحنه تئا‌تر شاهد آن هستید.

او همچنین با اشاره به اینکه کودکان امروز با تکنولوژی ارتباط نزدیکی دارند گفت: بسیار علاقه‌مند بودم که در تئا‌تر و خلق این نمایش صحنه‌هایی را به وجود بیاورم که کودک امروزی با دیدن آن ذوق زده شود و بتواند برایش کنجکاوی را در پیش داشته باشد. کودکان امروز به لحاظ درک و فهم با پیشرفت تکنولوژی بسیار بیش از آنچه که فکر می‌کنیم خلاق هستند. آن‌ها با جلوه‌های بصری که دربازی‌های کامپیوتری وجود دارد توقعشان از نمایش‌ها هم قطعاً خواه ناخواه بالا‌تر رفته است و هر نمایشی نمی‌تواند آن‌ها را راضی کند. باید تئاتری را به روی صحنه ببریم که به لحاظ بصری برایش جذابیت داشته باشد البته در ادامه باید به این اشاره کنم تمام این موارد در شرایطی به بهترین شکل ممکن اتفاق می‌افتد که امکانات لازم وجود داشته باشد. واقعاً امکانات عجیب و غریبی وجود ندارد تا بتوانیم جذابیت‌های لازم را که در نظر داریم اجرایی کنیم آن چیزی که به روی صحنه توسط بیشتر گروه‌ها شاهد هستیم حاصل خلاقیت آن‌ها با ابزار موجود است.

دلیری در ادامه افزود: یکی دیگر از ویژگی‌هایی که سعی کردم در این نمایش به وجود بیاید این بود که بزرگ‌تر‌ها هم در بخش‌هایی از دیدن آن لذت ببرند. به هر حال زمانی که کودک وارد سالن می‌شود به همراه والدین خود می‌آید آن‌ها نیز باید سرگرم شوند برخی از شوخی‌ها و طنز‌هایی که وجود دارد برای بزرگ‌تر‌ها طراحی شده است و کودکان نیز به ظاهر فیزیکی که رخ می‌دهد می‌توانند بخندند. امیدوارم که توانسته باشیم در این امر به درستی عمل کنیم، چرا که کودک با نمایش خالصانه برخورد می‌کند و هر زمانی که از دیدن آن لذت نبرد به راحتی آن را در لحظه با زبان خود بیان می‌کند.

وی در پاسخ به این پرسش که چگونه به ترکیب یک عروسک و بازیگر در این نمایش رسیدید گفت: خواستار این بودم که عروسک را به شکل جدیدی در نمایش بگنجانم در این نمایش عروسک گردانی وجود ندارد اما عروسک‌ها در شمایلی جدید به کارگرفته می‌شوند لباسی که برای یکی از نقش‌ها طراحی شده است نمونه‌ای از آن است. تلاش کردیم به واسطه ایجاد خلق لحظه‌های برجسته و غلو شده بتوانیم به شرایط اجرای عروسکی بدون حضور عروسک‌ها نزدیک شویم. طراحی لباس نقش رومپولی بسیار به عروسک شبیه است.

این کارگردان در ارتباط با مبحث آموزش این نمایش برای کودکان گفت: این نمایش به کودکان انتخاب کردن و کمک کردن را آموزش می‌دهد در ابتدای نمایش شخصیت اصلی داستان که توسط فاطمه خدابنده لو اجرا می‌شود علاقه‌ای به این کار ندارد اما در روند قصه خود به این نتیجه می‌رسد که باید به دیگران کمک کرد. مسئله‌ای که برایمان مهم بود این است که اصلاً به سمتی حرکت نکنیم که شعار بدهیم. به نظر خودم این اتفاق نیافتاده است. مثلاً در شرایطی که ناخواسته به اسب کمک می‌کند مسئله حمایت از حیوانات در نمایش مطرح می‌شود که خود می‌تواند نکات آموزشی زیادی را در بر داشته باشد. در مجموع علاقه‌ای به شعار دادن ندارم کودک را باید در مرحله‌ای از انتخاب قرار داد تا خودش راه درست را انتخاب کند و شاهد موفقیت در این مسیر باشد.

وی در پایان با انتقاد از کمبود امکانات لازم برای گروه‌های تئاتری اظهار داشت: ما چقدر و تا چه زمانی باید از خود هزینه کنیم و از لحاظ مالی کسی ما را حمایت نکند. یا باید کناربرویم و یا اگر به روی صحنه می‌آییم کمترین امکانات در اختیارمان قرار دارد. به ناچار برای اینکه از کیفیت نمایش کاسته نشود بایدهزینه‌هایی را که در نظر داریم خودمان پرداخت کنیم. مدت زمانی که طول کشید تا این نمایش آماده اجرا شود نُه ماه بوده است و اگر زمان اجرا را به آن نیز اضافه کنیم متوجه خواهیم شد که میزان مبلغی که قرار است به گروه تعلق بگیرد بسیار ناچیز و حتی کمتر از هزینه‌ای است که خود افراد کرده‌اند. امیدوارم این شرایط بهبود یابد. من شخصاً از کیفیت کار نمی‌توانم به خاطر کمبود بودجه بگذرم اما متاسفانه عده‌ای در تالار هنر نمایش کودک اجرا می‌کنند که جایگاه این سالن را پایین آورده‌اند چرا که نباید نمایش سطحی به روی صحنه بُرد.