مدير عامل انجمن علمي متخصصان گردشگری كشور تاكيد كرد: در گردشگری، سفر بدون برنامهريزی را سفر نمیدانيم. درست نيست، در تعطيلات نوروزی آمار سفر 100 ميليون نفر را اعلام میكنند، چون اين يك جابهجايی بهشمار ميآيد نه مسافرت.
به گزارش هنرنیوز، صبح امروز ـ سهشنبه پنجم مهرماه ـ آيين گشايش «مدرسه پاييزی گردشگری» با حضور تعدادی از اساتيد و دانشجويان، همزمان با آغاز هفته گردشگری در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد.
محمدحسين ايمانیخوشخو ـ سرپرست دانشگاه علم و فرهنگ ـ در اين مراسم گفت: زير ساختهای گردشگری در كشور بیشمار و مهم است و آموزش، يكی از اين زيرساختها به شمار میآيد. هدف آموزش توسعه منابع انسانی است و آموزش منابع انسانی كه درگير صنعت گردشگری هستند، مساله بسيار مهمی است.
وی بابیان اینکه در دانشگاههای دنيا، گردشگری همرديف با ديگر علوم است ، افزود: امروزه ادبيات علمی گردشگری جاودانه شده است. كشور ما هم با توجه به منابع مهم گردشگری كه دارد بايد اين منابع را تبديل به محصول گردشگری كند.
ایمانی خوشخو یادآور شد:اگر بخواهيم گردشگری را مقولهای اقتصادی بدانيم بايد همه منابع را در آن در نظر بگيريم و برای صنعتی شدن گردشگری بايد مسير تبديل منابع به محصول را طی كنيم.
وی از راهاندازی دو رشته گردشگری در مقطع كارشناسی ارشد دانشگاه علم و فرهنگ خبرداد و گفت: رشته اكوتوريسم برای نخستين بار در اين مقطع تحصيلی به همراه دانشگاه تهران در حال پذيرش دانشجو است.
سرپرست دانشگاه علم و فرهنگ با بیان اینکه كارگاههای آموزشی در اين مدرسه پاييزی آغاز آموزش علمی و عمومی گردشگری است، چون اگر جامعه ميزبان با آموزشهای گردشگری نزديك نشود، حتما با مانع جدی در گردشگری مواجه میشويم.
مدير عامل انجمن علمي متخصصان گردشگری كشور تاكيد كرد: در گردشگری، سفر بدون برنامهريزی را سفر نمیدانيم. اگر در تعطيلات نوروزی آمار سفر 100 ميليون نفر را اعلام میكنند، درست نيست، چون اين يك جابهجايی بهشمار ميآيد نه مسافرت.
ایمانی خوشخو تصریح کرد :مگر سفر برای تجديد قوا نيست. اگر سفر طوری بود كه پس از آن به يك هفته مرخصی نياز داشتيم تا استراحت كنيم، يعنی مشكلي وجود دارد. چرا اين اتفاق بايد رخ دهد، چون سفرهای ما طوری است كه مردم میگويند «برويم ببينيم چه میشود». در هيچ جای دنيا مردم اينطور مسافرت نمیروند.
دبير طرح مدرسه پاييزی گردشگری یادآور شد :اگر همین سفرهای مقطعی که درایام خاص مثل نوروز برپا میشود برنامهريزی شده باشد مقاصد تا شش ماه بايد از اين سفرها بهرهمند شوند؛ ولی چون برنامهريزی نداريم نه مقاصد و نه مسافران، هيچ بهرهای از اين سفرها نمیبرند.
وی افزود:نبايد دل خود را به اين آمارها خوش كنيم. اگرچه آنها ظرفيتهايي هستند كه بايد مورد توجه قرار گيرند.
ایمانی خوشخو توضیح داد: خيلی بد است كه پس از دو روز تعطيلی و سفر مردم، 90 نفر تلفات جانی به جای میگذاريم. چرا بايد منطقهای در يك تعطيلات محدود با ازدحام جمعيت و كمبود امكانات مواجه شود و منطقه ديگری با وجود داشتن جاذبههای زيباتر خالی از گردشگر باشد؟ مگر نمیشود سفرها را در طول سال توزيع كرد و يا مقاصد را توسعه داد؟!
این کارشناس اقتصاد گردشگری اظهار كرد: اين مسؤوليت سنگين است، كشورهای خيلی كوچكی برای جذب گردشگر برنامهريزیهای خيلی دقيقي انجام میدهند و اين از نظر علمی كاملا رد شده است كه ما نيامدن گردشگران را به شرايط خاص اجتماعی و فرهنگی خود ربط دهيم.
این استاد دانشگاه ادامه داد: گردشگر تفريحی يكی از دهها نوع گردشگری موجود در دنيا است. حال اگر ما به خاطر محدودیتهایی نمی توانیم گردشگر تفریحی جذب کنیم چرا در بقیه حوزههای گردشگری فعال نیستیم. ما بايد افرادی كه شرايط ميزبان را ميپذيرند جذب كنيم. پس اشكال ما در جای ديگری است.
ايمانیخوشخو بابیان اینکه در گردشگری بايد دو اتفاق رخ دهد،تشریح کرد: بخش نخست پذيرش علمی بودن گردشگری است كه به شكل رسمی با دادن مجوز وزارت علوم به انجمن علمی متخصصان گردشگری اتفاق افتاده، است. در حال حاضر بيش از 20 دانشگاه بزرگ كشور گردشگری را تدريس میكنند و نزديك به 2 هزار كارشناس ارشد گردشگری داريم.
به گفته سرپرست دانشگاه علم و فرهنگ اتفاق دوم در بخش گردشگری پذيرش آن به عنوان يك صنعت است که متأسفانه گردشگری در حال حاضر فقط در حد حرف، صنعت به شمار میآيد.
وی گفت: وقتی میتوان به آن صنعت گفت كه ملزومات گردشگری را تامين كنيم و در درآمد ملی سهمی داشته باشيم.
مدير عامل انجمن علمی متخصصان گردشگری با اشاره به اینکه سفر بايد يكی از ملزومات برنامههای آموزش و پرورش باشد، خاطرنشان کرد: ما يا اين برنامه را نداريم و يا اگر داريم، خيلی كم اتفاق میافتد. درحالیكه كشورهای ديگر برنامه بازديد از موزههای ساير كشورها را برای دانشآموزان خود تنظيم میكنند.
وی بابیان این مهم که از ديدگاه اقتصادی در گردشگری توزيع درآمد و تحصيل درآمد همزمان اتفاق میافتد، تاکید کرد: گردشگر از همان زمان كه به كشوری وارد میشود، شروع به پول خرج كردن میكند و با خود درآمد میآورد و همزمان، آن را توزيع میكند. در واقع ما در كشور مشكل اقتصادی را كه برای توزيع درآمد داريم با گردشگری میتوانيم رفع كنيم، پس لازم است در برنامهريزیها به آن توجه جدی شود.