دنی شکتر در نشست « سینما بیداری» :
بیش از سی سال در آمریکا فیلم ساختم اما بایکوت شدم
تاريخ : دوشنبه ۱ آذر ۱۳۸۹ ساعت ۱۰:۰۸
دنی شکتر در نشست « سینما بیداری»گفت: آخرین فیلم من با نام « چپاول» از سوی رسانه های آمریکا سانسور اقتصادی شده است.
به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز، دنی شکتر فیلمساز آمریکایی در نشست «سینمای بیداری» که عصر دیروز در سالن سینما فلسطین با حضور خانم آساکوکاگیاما فیلمساز از کشور ژاپن و نادر طالب زاده برگزار شد ضمن بیان این مطلب گفت: با آمدن من به ایران مردم آمریکا فکر می کنند به آنها خیانت کرده ام، من در آغاز کار خود جوایز زیادی در آمریکا برنده شدم. رسانه ها به فعالیت های من اهمیت زیادی می دادند اما مشکل از زمانی شروع شد که قصد انتقاد از آنها را داشتم. فیلم من بایکوت شد در حدی که نمی توانم آن را از نظر مالی و خبری تبلیغ کنم، حتی شرایط توزیع آن را سخت کرده اند.
وی در ادامه گفت: من بیش از 30 سال فیلم ساخته ام و فیلمهای من از شبکه های تجاری و غیر تجاری آمریکایی و اروپایی نمایش داده شده است. از نظر من وضعیت نمایش فیلم در آمریکا دشوار است و به مرور زمان دشوار تر هم می شود زیرا رفته رفته شرکت های خبررسانی کوچک توسط شرکت های خبری بزرگ از گردانه خارج می شوند و شبکه های اطلاع رسانی کم کم توسط گروه ها و به صورت مستقل اطلاع رسانی می کنند اما توسط دولت اداره می شوند. به طور مثال از آنجا که همه رسانه ها در آمریکا در دست گروه های خاصی هستند این گروه ها از حضور نظامی آمریکا در عراق حمایت می کنند این در حالیست که بیس از 60 درصد مردم آمریکا مخالف حضور آمریکا در عراق هستند. شکل گیری این حجم از مخالفت در ارتباط با حضور آمریکا در عراق زمان زیادی برد. این فیلمساز در ادامه گفت: رسانه و خبرنگاری در ابتدا با هدف اطلاع رسانی در آمریکا شکل گرفت اما با بازنشسته شدن نسل قدیم و شکل گیری نسل جدید، نسل رسانه های تلویزیونی در آمریکا بیشتر خودنمایی کرد این در حالیست که آنها هیچ تبهری در بحث قواعد خبرنگاری نداشته و از ابتدا برای حضور در رسانه های تلویزیونی گام برداشته بودند و آن ریزبینی و نکته سنجی که برخورد با اخبار نیاز دارد در آنها نبود. در اوایل کانال های تلویزیونی در آمریکا احساس استقلال می کردند اما با گذر زمان جلب توجه مراکز پول سازی در راس توجه قرار گرفت. نتیجه چنین امری به وجود آمدن نسلی از رسانه ها در آمریکا است که اخبار را می بیند اما از آن چیزی نمی فهمد.
شکتر در ادامه گفت: من بزرگ شده دهه 60 آمریکا هستم، دهه ای که به اعتراضات ضد دولتی معروف است.اگرچه مردم در آن دهه پیروز نشدند اما سنگ بنای بسیاری از حرکات دموکراتیک در آن زمان گذاشته شد. مردم آمریکا امروز برای حرکات ارزشی و انقلابی احترام زیادی قائل هستند علت این امر همان مبارزات دهه 60 است. مردم امروز آمریکا رسانه ها را دارای فضای بسته ای می دانند و خواهان تغییر آن هستند. اما امروز این مردم با رسانه هایی روبرو هستند که توسط افرادی مثل روبرت مرداک اداره می شود، اما هنوز امید خود را به تغییر از دست نداده اند. وی گفت: در ارتباط با رسانه های ایران باید بگویم ای کاش زبان فارسی را میدانستم تا بهتر و کارشناسانه تر در ارتباط با رسانه ها در ایران صحبت می کردم اما احساس می کنم رسانه ها امروز در ایران تا حدی باید بازتر عمل کنند. البته شبکه هایی مثل prees TV در ایران هستند که فضای بازتری دارند و مکان مناسبی برای بیان نظرات من هست در شرایطی که همین فضا در رسانه های آمریکا برای من فراهم نیست. شکتر در ارتباط با مقابله prees TV با شرکت های امریکایی گفت: مشکل اصلی برنامه های این شبکه این است که در آمریکا پخش نمی شود و مردم برای دیدن این شبکه باید از اینترنت استفاده کنند از سوی دیگر این شبکه در ایران هم زیاد جای پخش ندارد و این مسئله باید اصلاح شود. این فیلمساز گفت: کمبود آگاهی و اطلاعات باعث می شود دید بدی نسبت به مردم ایران در آمریکا و برعکس وجود داشته باشد. از نظر من باید بیشتر حرف زد و این اطلاعات را بدست آورد تا این دید برطرف شوند در واقع طرفین متنفر نیستند بلکه فاقد آگاهی و اطلاعات در ارتباط با یکدیگرند. شکتر در پاسخ به سوال نادر طالب زاده مبنی بر اینکه اگر قرار باشد در ارتباط با ایران و امریکا فیلم بسازد چه موضوعی را مد نظر قرار می دهد گفت: خیلی دوست دارم فیلمی بسازم که به این سوال پاسخ دهد: چه کسانی دوست دارند که آمریکا به ایران حمله کند؟ از نظر من همان هایی که دوست داشتند آمریکا به عراق حمله کند. دوست دارم نقش رسانه ها را در این موضوع بررسی کنم و این که آیا آنها دروغ می گویند یا خیر. موضوع دیگری که دوست دارم راجع به آن فیلم بسازم فواید و مضراتی هست که برای دولت ایران در مذاکرات دولت ریگان و ایران وجود داشته. و موضوع آخر این که من با انرژی هسته ای، در ایران یا آمریکا مخالف هستم من می دانم که داشتن این انرژی حق شما است اما اصرار شما را بر داشتن این انرژی زمانی که این همه انرژی های پاک و سبز وجود دارد نمی فهمم. متاسفانه من برای ساخت چنین فیلمهایی بودجه ندارم زیرا من یک فیلمساز مستقل هستم و از هر جایی این بودجه را تامین کنم باید طبق ضوابط و خواست همان جا این فیلم را تهیه کنم. آسکوکاکاگایا در ادامه مراسم ضمن بیان مطالبی در توضیح فیلمش با نام « شلیک مرگ» گفت: امروز آمریکا بیش از 100 پایگاه نظامی و 45 هزار نیرو در کشور ژاپن دارد. حتی آنها در یکی از شهرهای ژاپن زمین رزمی را به سبک کشورهای عربی تهیه کرده اند تا سربازان آمریکایی در محیط طبیعی تمرین داشته باشند. همچنین بسیاری از نیروهای آمریکایی از کشور ژاپن به عراق و افغانستان اعزام می شوند.