اسماعیلی در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات درباره دهمین جلسه «نسل مروارید» گفت: زنده‌یاد خلیل عمرانی زمانی که در قید حیات بود پیش از اینکه شاعر باشد یک معلم بود و در حوزه ادبیات هم سعی می‌کرد دانش و آموخته های ادبی خود را به شاگردانش انتقال بدهد. 

وی با اشاره به تشکیل حلقه «نسل مروارید» گفت: تشکیل این حلقه به نیت شناسایی شاعران مستعد و جوانی بود که خود مرحوم عمرانی آنها را در حوزه ادبیات کشف و شناسایی و آنها را به جلسات ادبی دعوت می‌کرد و در این محفل که شاعران حضور داشتند و ایشان مدیریت این جلسات را بر عهده داشت در واقع راه را برای رشد، باروری و بالندگی نسل جدیدی از شاعران انقلاب هموار می‌کرد که به عنوان «نسل مروارید» شناخته شده بود. 

وی بابیان این مطلب افزود: در زمانی که مرحوم عمرانی در بوشهر و یزد هم بود این انجمن به قوت خود در آنجا برگزار می‌شد و بعدها زمانیکه به تهران نقل مکان کرد در منزل خود، در واوان این جلسات را تشکیل ‌داد و شاعران را دعوت کرد تا در این انجمن حضور داشته باشند و در نشست‌های ادبی بسیاری این استعدادها را شناسایی و معرفی کرد. 

اسماعیلی با تاکید بر اینکه بسیاری از این شاگردان مرحوم عمرانی امروز برای خودشان شاعران نام‌آور و ارزشمندی هستند تصریح کرد: مرحوم عمرانی پرورش شاگردان را در کسوت معلمی انجام می‌داد و به وسیله ابزار شعر به دنبال انسان سازی بود تا شاگردانی را در چارچوب معارف دینی و قرآنی تربیت کند و آنها با ادب و آداب دینی رشد کنند و اگر دست به قلم می‌برند و در مدح و منقبت خاندان رسالت (ع) می‌سرایند با رعایت آداب دینی و قرآنی توأمان باشد. 

وی درباره دهمین جلسه شعرخوانی«نسل مروارید» که آخرین جمعه دیماه برگزار شد اظهار داشت: من در دهمین جلسه «نسل مروارید» حضور داشتم که الحمدالله جمع بسیار سالم و پویایی بود و به واقع شاگردان استاد عمرانی در تلاش هستند راه ایشان را ادامه بدهند و همواره از لفظ«استاد» برای شادروان عمرانی استفاده می کنند و آموخته‌های خودشان چه در شعر و اخلاق اسلامی مدیون استاد عمرانی می‌دانند چراکه آن مرحوم، ایشان ما را در دامن خود پرورش داده بود به همین دلیل این شاگردان امروز خودشان را متعهد می دانند که سعی کنند آثار آن استاد بزرگ را حفظ و اشعار چاپ نشده وی را گرد آوری کنند که در آینده نزدیک در قالب کتاب چاپ شود و مقالات و دست نوشته‌هایی که از استاد دارند برای چاپ آماده می‌کنند و در عین حال مسیر روشن و نورانی استادشان را دنبال و در این مسیر طی طریق می‌کنند و این بسیار ارزشمند است که بعد از درگذشت یک ادیب، شاعر یا اهل قلم میراثی که وی از خود به امانت گذاشته را حفظ کنیم با حفظ امانت به نسل آینده برسانیم. 

وی حمایت ویژه از این جلسات را به مسئولان و مدیران فرهنگی متذکر شد و خاطرنشان ساخت: بعد از درگذشت آقای عمرانی همسر بزرگوارشان برگزاری این جلسات را به روال سابق در منزل آن مرحوم ادامه می‌دهند که به واقع برگزار یچنین جلساتی کار طاقت فرسا و مشکلی است، البته همسر ایشان به قصد ادای دین به آن مرحوم این کار را انجام میدهند ؛ زیراکه راه مرحوم عمرانی یک راه روشن و نورانی بوده و در واقع باعث شده تا شاگردان زیادی در این مسیر تربیت بشوند و همواره خود را متعهد می دانند که سرمایه و میراث معنوی وی را حفظ کند چراکه این جلسات به صورت خودجوش و بدون چشم‌داشت از کسی یا نهادی است لکن واقعا برگزاری یک جلسه در ماه کار دشواری است، لذا وقتی چنین جلسات ارزشمندی تشکیل می شود نهادهای فرهنگی مثل حوزه هنری که متولی ادبیات انقلاب اسلامی است شایسته است به نوعی برای تداوم این جلسات هم به شکل معنوی و هم مادی از آن حمایت کند و خوب است تا مدیران فرهنگی در این جلسات شرکت کنند و ببینند که با چه نظم و اضباطی این جلسات برگزار می شود که به حمدالله جلسات پر برکتی است و باید از این جلسات حمایت های بیشتری به عمل بیاید تا انشالله بتوانیم شجره طیبه ادبیات انقلاب را به باروری بیشتری برسانیم .